ZWIERZĘTA AFRYKI




PANTERA
ZEBRA
ŻYRAFA


Czasie rui samce żyrafy walczą o samice, wierzgając tylnymi nogami oraz używając swego poroża. Samice rodzą co drugi rok jedno młode (po 15 miesiącach ciąży), które już po około 10 tygodniach jest zdolne do biegu. Młode ssie mleko matki przez miesiąc po porodzie, chociaż w wieku 3 tygodni zaczyna jeść liście, a po 4 miesiącach zaczyna przeżuwać. Dojrzałość płciową osiąga dopiero w czwartym roku życia. Żyrafy żyją średnio ponad 30 lat.


    Żyrafa żyje w małych stadach, tworzonych przez samice z małymi, niekiedy także z młodymi dorosłymi zwierzętami. Dorosłe samce są samotnikami albo łączą się w małe grupy. Chętnie przebywa z zebrami i antylopami, spełniając rolę dalekowzrocznego wartownika. Jest przywiązana do swojego terytorium i tylko rzadko podejmuje dalsze wędrówki.
Ze względu na zagrożenie ze strony drapieżników śpi nie więcej niż 7 minut dziennie (lecz ten krótki sen uzupełnia czujna drzemka). Doskonale biega – osiąga szybkość do 50 km/h, lecz nie potrafi pływać. Jest ssakiem spokojnym, ale podrażniona może być groźna nawet dla lwa – w razie konieczności obrony siła kopnięcia jej nóg pozwala na zmiażdżenie mu czaszki.


   Wysokość żyrafy w kłębie ok. 3m, z głową ok. 6 m, długość tułowia często ponad 2 m. Ogon ok. 1 m, kończący się pędzlem włosów. Waży ok. 1500 kg.
Wydłużona głowa z płaskim nosem przypomina głowę wielbłąda. Rożki żyrafy mają ok. 15 cm długosci i nie są nigdy zrzucane. Pokrywa je skóra ścierana jedynie podczas walk samców w okresie rui. Charakterystyczne są również kostne narośla na czubku głowy – ich liczba (od 2 do 5) jest, obok wzoru na ciele tworzonego przez nieregularne, wielokątne plamy, cechą różniącą poszczególne formy geograficzne żyrafy (traktowane niekiedy jako podgatunki – wg niektórych źródeł jest ich 8, m.in. G. camelopardalis giraffa z Ameryki Południowej czy G. camelopardalis camelopardalis z Sudanu i Etiopii).